Doorgaan naar hoofdcontent

Een hoge prijs

Op de zorgboerderij is het een standaard ritueel: even kijken bij de koeien in de stal. Ook al is het lekker weer en zijn de koeien in de wei, er zijn altijd wel wat pasgeboren kalfjes in de stal. Ook dit keer zien we een kalfje, nog enigszins wankel op zijn pootjes. Een grote, imposante stier staat aan de andere kant van de stal. Zo’n 50 koeien grazen buiten in het weiland bij een helderblauwe lucht. De aanblik doet bijna romantisch aan in het zomerzonnetje. Zulke mooie koeien, die geslacht moeten worden?

Slachten van koeien is aan de orde van de dag. Volgens het CBS werden er in 2018 ruim 4 koeien per minuut geslacht, dat komt neer op 2,2 miljoen runderen per jaar. En dan heb ik het nog niet eens over hoe je dus een koe slacht. Ik citeer: ‘’Om koeien te bedwelmen, gebruikt men een schietmasker. Bij deze methode krijgt een koe met hoge snelheid een slagpin in de hersens geschoten, waardoor het dier verdoofd raakt. Bij kalveren wordt naast het schietmasker ook elektrocutie toegepast. Via een halssnede door beide halsslagaders bloedt het dier dan dood. Daarna kan het echte slachten beginnen’’.

Ik denk dat ik als beetje zorgboerin, een behoorlijke drempel over moet als ik zo’n slachting zou moeten uitvoeren. Echte boeren waarschijnlijk ook wel. En dat alles voor een lekker stukje rundvlees of biefstuk. Niet dat ik perse tegen vlees eten ben hoor. Maar de prijs is toch wel hoog, er moest een dier gedood. Dat schuurt ergens toch wel…

Dan moet ik denken aan Jezus. Hij betaalde ook een hoge prijs, Zijn eigen bloed en leven. Hij werd als een schaap ter slachting geleid. Hij offerde Zichzelf. Voor wie? Voor mensen die helemaal niks van Hem willen weten. Voor vijanden. Schuurt dat niet?

Reacties

Populaire posts van deze blog

De moeite waard

Vraag je aan iemand met een al redelijk gevorderde dementie hoe oud hij of zij eigenlijk is, dan krijg je meestal het antwoord ‘’dat weet ik eigenlijk niet’’. Of ‘’tja, ik denk een jaar of 35 ofzo’’. Ook kan dit antwoord nog wel eens wijzigen. Als je een peuter in de omgeving van iemand met dementie plaatst, dan kan er nog wel eens een moment van bewustwording zijn: ‘’he, volgens mij ben ik toch wat ouder’’. En wekt het vertedering op, ‘’kijk nou toch, zo’n kleintje’’. ‘’Die kinderen van mij zijn al ouder hoor’’.   Eén van de kenmerken van dementie is geheugenverlies. Ze leven steeds meer in het vroeger. De verbindingen tussen de hersencellen worden afgebroken waardoor je steeds meer van jezelf verliest. Ik vind het een intrigerende vraag hoe mensen met dementie dat zelf beleven. In hoeverre hangt je zelfbewustzijn samen met je geheugen? En betekent dat als je geheugen weg is, dat je ophoudt te bestaan? Eerlijk gezegd kan ik me er niets meer van herinneren dat ik geboren werd. De p

De Waardetuin

 

Ongeneeslijk ziek?

Het zal je maar gebeuren, je hele toekomst valt in duigen. Hoog geklommen op de maatschappelijke ladder en volop opgaand in je schitterende carrière. Geen vuiltje aan de lucht? Maar dan, sluipenderwijs, middenin een meeting, moet je zoeken naar woorden. Je kunt er niet meer op komen. Of je krijgt tintelingen en uitvalsverschijnselen in je benen. Een lang traject van zoeken begint. En dan de diagnose, je hebt dementie, of je hebt de spierziekte ALS. Je leven zal sneller eindigen dan verwacht. Ook op de zorgboerderij komen we mensen met verschillende ziekten tegen, zoals dementie of bepaalde spierziekten met verlammingen. Deze ziekten zijn volgens de huidige geneeskunde en wetenschap niet te genezen. Veel ziekten zijn wel te behandelen, denk bijvoorbeeld aan bacteriële infecties die we kunnen bestrijden met antibiotica. Allerlei onderzoeken zijn er opgezet met als doel om middelen te vinden om progressieve ziekten zoals dementie, MS of ALS te kunnen behandelen. Laten we dat steunen.